Cindy

Wie ben ik om daar iets over te zeggen?

Wie ben ik om ruimte in te nemen?

Wie ben ik om te denken dat ik hierin iets kan betekenen?

Wie ben ik om…

Het zinnetje dat zo vaak door mijn hoofd spookte, ze bepaalde onbewust hoe ik mijn leven leefde.

Als oudste dochter. Als tiener die met kop en schouders boven de rest uitstak met een lengte van 1,87 meter. Ik wilde zijn zoals de anderen. Maar dat was ik niet.

Ik kon niet opgaan in de massa. Met mijn fysieke voorkomen in ieder geval niet. Qua aanwezigheid kon ik dat zeker wel.

Deze ‘gave’ werd mijn bondgenoot. Ik was er een kei in geworden om me af te stemmen op mijn omgeving, vooral ‘niet uit te steken’ boven de ander en mijn behoeftes op de tweede plek te zetten.

Niet omdat dat van me gevraagd werd, maar omdat ik dat van nature zo deed.

Tenminste, dat dacht ik…

Tot ik in 2014 tot stilstand kwam door een ongelukkige val. Het begin van een heel proces. Wat vond ik het moeilijk om me over te geven. Hulp te vragen. Afhankelijk te zijn. Een ware strijd met mezelf, dat was het.

Ik kwam tot de ontdekking dat ik totaal niet meer in verbinding was met mijn lijf. Ik leefde vanuit mijn hoofd. Het gevoel, hart, lijf, ik was me er zo weinig van bewust. Terwijl ik zo sensitief was voor signalen van anderen, mistte ik de signalen van mijn eigen lijf compleet. Wat confronterend. Wat raakte me dat!

En dat was mooi! Want daar ontstond een verlangen. Verlangen, alleen dat woord al. Ik kreeg er de kriebels van. Maar toch was het zo. En met dat verlangen in mijn systeem stuitte ik op een reis met als thema ‘leven vanuit je hart’. Alles in mij riep daar moet ik naar toe. Dus ik ging.

Het was een week vol voelen, ervaren, diepte, zelfreflectie en inzichten. Daar op een berg in Andalusië heb ik in alle vezels gevoeld dat alle antwoorden in mezelf zitten.

Ik maakte met mezelf een afspraak. Als iets me raakt. Me niet meer loslaat. Dan ga ik op onderzoek uit. Dan ga ik ervaren. Dan ga ik het doen.

Mijn nieuwsgierigheid achterna, ondanks de stemmen in mijn hoofd die er vaak meteen iets tegenin brengen. Wat daarbij hoorde was me uitspreken. Dat wat in mij leeft delen met de buitenwereld. Deze afspraak werd mijn kompas en ik ging op weg.

Ik was geraakt door de wijsheid van ons lichaam en hoe weinig we daar naar luisteren. Dus volgde ik een opleiding tot holistisch therapeut. Ik stelde me open en verwonderde me. Ik leerde over lichaamsbewustzijn. Over werken met energie. Ik leerde weer te luisteren naar wat er zich afspeelt in mijn lijf.

Ik vervolgde mijn reis in de wereld van verhalen aan de Storytelling Academy. Wat uiteindelijk vooral een ontdekkingstocht in mijn eigen verhaal bleek te zijn.

In de jaren die volgden ging ik nog drie keer op reis met Mi Cuento. Stuk voor stuk magische ervaringen. Ik verruilde mijn loondienst voor ZZP-schap, verdiepte me in systemisch werken en ik leerde van het leven. Van dat wat er op mijn pad kwam. En van mijn grootste leermeesters; mijn kinderen.

Ik kreeg steeds scherper hoe ik wil leven en werken.

In de basis komt dat neer op aanwezig zijn zoals ik ben, daar waar ik ben.

In het nu, met open hart.

Zacht en moedig. Eerlijk, nuchter, spiritueel, speels en vol levenslust.

Het gaat over tevoorschijn komen. Steeds opnieuw.

En de ander uitnodigen dat ook te doen.

Dan gebeuren er mooie dingen!

Dat kan ik je verzekeren.

Dus waar wacht je nog op?

Ga je met ons mee op avontuur?

Ik kijk er naar uit!

Meer over Cindy kun je lezen op haar website verder-ontwikkeling.nl